Het is een geweldig idee, uniek ook, en we kunnen het altijd vragen. Dat was de gedachte bij het idee om tijdens De Dag van Westzaan, in combinatie met de onthulling van het beeld, een kleine expositie in te richten in het woonhuis waar de familie Jansen vanaf 1942 bijna 30 jaar heeft gewoond. Een aantal werken voor één dag terug op de plek waar ze indertijd zijn gemaakt. Winterse uitzichten uit de woon- of slaapkamer, de Weelbrug, het huis van de buren, de waterput achter het huis of de achtertuin in volle bloei. “Ja, natuurlijk, leuk!”, was de spontane reactie van de huidige bewoners, Kerstin Zaalberg en Pascal van Velzen met hun kinderen. Het resultaat was een kleine expositie met uiteindelijk wel 30 werken. Het werd een drukte van jewelste met honderden geïnteresseerde bezoekers. Verschillende bezoekers namen zelf een werk van de Jansens mee om te laten zien; anekdotes en verhalen werden gedeeld. Het bezoeken van de expositie was vooral voor Annelies van Goolen speciaal: na tientallen jaren was ze weer even terug in het woonhuis waar ze met haar ouders (haar vader was Wim Jansen, de oudste zoon van Willem) opgroeide en jaren woonde; samen met het gezin Willem Jansen. Voor haar een bijzonder feest van herkenning en herinneringen.
